Το σύνδρομο παγίδευσης ιγνυακής αρτηρίας είναι μια κατάσταση κατά την οποία κάποιος μυς της γάμπας (συνήθως ο γαστροκνήμιος) ο οποίος ανατομικά δεν είναι στην σωστή θέση πιέζει την κύρια αρτηρία πίσω από το γόνατο (ιγνυακή αρτηρία). Η αρτηρία παγιδεύεται, καθιστώντας δυσκολότερη τη ροή του αίματος στο κάτω άκρο.
Η πάθηση μπορεί να εμφανιστεί από τη γέννηση (συγγενής) ή να αναπτυχθεί αργότερα (επίκτητη). Στη συγγενή μορφή, ο μυς της γάμπας ή η κοντινή αρτηρία δεν αναπτύσσονται ανατομικά σε ορθή θέση ενώ το μωρό βρίσκεται ακόμη στην μήτρα και η κυοφορία είναι σε εξέλιξη. Τα άτομα με επίκτητη μορφή έχουν μεγαλύτερο του κανονικού γαστροκνήμιο ( σε έκταση και σε διάσταση).
Η ανατομική αυτή ανωμαλία πιέζει την κύρια αρτηρία πίσω από το γόνατο (ιγνυακή αρτηρία), μειώνοντας σημαντικά τη ροή του αίματος στο κάτω πόδι.
Συμπτώματα
Το κύριο σύμπτωμα εκδήλωσης του συνδρόμου παγίδευσης της ιγνυακής αρτηρίας είναι ο πόνος ή η κράμπα στο πίσω μέρος του κάτω ποδιού (γάμπα) που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της άσκησης και υποχωρεί με την ανάπαυση. Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Κρύα πόδια μετά την άσκηση
- Μυρμήγκιασμα ή αίσθημα καύσου ή μούδιασμα ή πρήξιμο στη γάμπα σας
- Αίσθηση ότι το πόδι βαραίνει
- Κράμπες στα κάτω άκρα τη νύχτα
- Αλλαγές στο χρώμα του δέρματος γύρω από τον εν λόγω μυ
- Θρόμβοι αίματος στο κάτω άκρο (εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση)
Οι ακόλουθες συνθήκες δεν αφορούν ακριβώς παράγοντες κινδύνου αλλά αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισης:
- Τα συμπτώματα συνήθως επηρεάζουν νεαρά, κατά τα άλλα υγιή άτομα κάτω των 40 ετών, άρρενες.
- Έντονη αθλητική δραστηριότητα. Δρομείς, ποδηλάτες και αθλητές που προσπαθούν να χτίσουν μυς γρήγορα με εντατική προπόνηση με βάρη ή κυκλική προπόνηση υψηλής έντασης διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο.
Επιπλοκές
Η μακροχρόνια πίεση στην ιγνυακή αρτηρία μπορεί να προκαλέσει στένωση της αρτηρίας, προκαλώντας έντονο πόνο και κράμπες ακόμη και σε μια δραστηριότητα ήπιας έντασης, όπως το περπάτημα.
Σε σοβαρές περιπτώσεις ή όταν δεν διαγνωστεί, τα νεύρα και οι μύες στο πόδι μπορεί να υποστούν βλάβη. Μπορεί να εμφανιστεί εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση στα κάτω άκρα. Οι ηλικιωμένοι αθλητές με συμπτώματα συνδρόμου παγίδευσης ιγνυακής αρτηρίας θα πρέπει να ελέγχονται για ιγνυακό ανεύρυσμα.
Διάγνωση
Οι εξετάσεις που χρησιμοποιούνται για τον αποκλεισμό άλλων καταστάσεων και τη διάγνωση του ΣΠΙΑ (Συνδρόμου Παγίδευσης Ιγνυακής Αρτηρίας) περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
- Η μέτρηση του αστραγάλου-βραχιονίου δείκτη (ABI) είναι συνήθως η πρώτη εξέταση που γίνεται για τη διάγνωση του ΣΠΙΑ. Οι μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης λαμβάνονται στα χέρια και τα πόδια σας κατά τη διάρκεια και μετά το περπάτημα σε διάδρομο. Το ABI προσδιορίζεται διαιρώντας την πίεση στον αστράγαλο με την πίεση του βραχίονα. Η αρτηριακή πίεση στα πόδια σας πρέπει να είναι υψηλότερη από αυτή στα χέρια σας. Εάν έχετε ΣΠΙΑ, η πίεση στον αστράγαλο πέφτει κατά τη διάρκεια της άσκησης.
- Το υπερηχογράφημα διπλής όψης χρησιμοποιεί ηχητικά κύματα υψηλής συχνότητας για να καθορίσει πόσο γρήγορα το αίμα ρέει μέσα από τις αρτηρίες των ποδιών. Αυτό το μη επεμβατικό τεστ μπορεί να γίνει πριν ή μετά την άσκηση.
- Η μαγνητική αγγειογραφία δείχνει τον μυ της γάμπας που παγιδεύει την αρτηρία. Μπορεί επίσης να αποκαλύψει πόσο στενεύει η ιγνυακή αρτηρία.
- Η αξονική αγγειογραφία δείχνει επίσης ποιος μυς του ποδιού προκαλεί την παγίδευση της αρτηρίας.
- Η αγγειογραφία επιτρέπει στον γιατρό σας να δει ποια είναι η ροή του αίματος προς και από την κνήμη σε πραγματικό χρόνο. Γίνεται εάν η διάγνωση είναι ακόμα ασαφής μετά από άλλες, λιγότερο επεμβατικές απεικονιστικές εξετάσεις.
Θεραπεία
Η χειρουργική επέμβαση είναι ο μόνος τρόπος για να διορθωθεί η ανατομική αυτή ανωμαλία και να απελευθερωθεί η αρτηρία. Η διαδικασία διαρκεί περίπου μία ώρα. Η νοσηλεία δεν διαρκεί πάνω από 24ώρες.
Εάν είχατε την πάθηση για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να χρειαστείτε χειρουργική επέμβαση παράκαμψης αρτηρίας (bypass). Η χειρουργική επέμβαση παράκαμψης γίνεται συνήθως μόνο σε όσους έχουν σοβαρή στένωση της αρτηρίας λόγω του μακροχρόνιου συνδρόμου παγίδευσης της ιγνυακής αρτηρίας.
Όταν η πάθηση διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα, αναμένεται πλήρης ανάρρωση και τα συμπτώματά θα εξαφανιστούν.
