Φλεβική ανεπάρκεια κάτω άκρων
- Σύντομη Περιγραφή Φλεβικής Ανεπάρκειας
- Ανατομία των Φλεβών και ο Ρόλος των Βαλβίδων
- Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης φλεβικής ανεπάρκειας;
- Ποια είναι τα συμπτώματα φλεβικής ανεπάρκειας;
- Πως γίνεται η διάγνωση φλεβικής ανεπάρκειας;
- Ποια η θεραπεία φλεβικής ανεπάρκειας;
- Συντηρητική & φυσική αντιμετώπιση φλεβικής ανεπάρκειας
- Σκληροθεραπεία (σκληρυντικές ενέσεις)
- Δερματικό laser φλεβικής ανεπάρκειας
- Ενδοαυλική θεραπεία με laser ή ραδιοσυχνότητες
- Κλασική Χειρουργική – Σαφηνεκτομή
- Mini φλεβεκτομές
Σύντομη Περιγραφή Φλεβικής Ανεπάρκειας
Φλεβική ανεπάρκεια ή «φλεβίτιδα» είναι η αδυναμία ή δυσκολία των φλεβών των ποδιών να επιστρέψουν το αίμα πίσω στην καρδιά. Το αίμα λιμνάζει στο πόδι και τελικά οδηγεί στο τέλος μιας κουραστικής ημέρας σε πρήξιμο και αίσθημα βάρους. Με την πάροδο του χρόνου η φλεβική ανεπάρκεια θα εξελιχθεί σταδιακά σε ευρυαγγείες, κιρσούς και δυσχρωμία του δέρματος, ενώ στα πολύ προχωρημένα στάδια μπορεί να εμφανιστούν έλκη που πολύ δύσκολα επουλώνονται.
Κιρσοί είναι οι διατεταμένες φλέβες, ορατές μέσα από το δέρμα του ποδιού σαν μπλε ή μοβ κόμποι μπερδεμένοι σαν καλώδια.
Οι ευρυαγγείες είναι μια πιο ήπια μορφή κιρσών, μικρότερες από ότι οι κιρσοί και συχνά μοιάζουν με «ιστό αράχνης». Έχουν κόκκινο ή μπλε χρώμα και βρίσκονται συνήθως στα πόδια ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του δέρματος.
Ανατομία των Φλεβών και ο Ρόλος των Βαλβίδων
Οι φλέβες δεν πρέπει να συγχέονται με τις αρτηρίες. Το αρτηριακό σύστημα κατευθύνει τη ροή του αίματος (πλούσιο σε οξυγόνο) από την καρδιά σ’ όλο το σώμα, ενώ το φλεβικό σύστημα επιστρέφει το αίμα (φτωχό σε οξυγόνο καθώς έχει καταναλωθεί) στην καρδιά. Έχετε παρατηρήσει ιατρικά σχέδια που δείχνουν τα αγγεία με κόκκινο ή και μπλε χρώμα; Τα κόκκινα αγγεία αντιπροσωπεύουν τις αρτηρίες και τα μπλε τις φλέβες. Πρόκειται για μια προσομοίωση της πραγματικότητας καθώς τα υψηλά επίπεδα οξυγόνου στο αρτηριακό αίμα δίνουν ένα φωτεινό κόκκινο χρώμα, ενώ τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου στο φλεβικό αίμα το κάνουν να φαίνεται σκούρο μπλε.
Τα πόδια μας έχουν δυο διακριτά συστήματα φλεβών, ένα επιφανειακό (επιπολής) και ένα βαθύτερο(εν τω βάθει). Το επιφανειακό σύστημα αποτελείται από φλέβες που βρίσκονται κοντά στο δέρμα και οι κυριότερες είναι η «μείζονα σαφηνής φλέβα» (στην εσωτερική πλευρά του μηρού και της κνήμης) και «ελάσσονα σαφηνής φλέβα» (στη πίσω πλευρά της γάμπας). Το εν τω βάθει σύστημα αποτελείται από μεγαλύτερες φλέβες που βρίσκονται βαθιά στους μύες των ποδιών. Το επιφανειακό σύστημα επικοινωνεί με το βαθύτερο με μικρές φλέβες («διατιτρώσες»). Τελικά όλες οι φλέβες συνδέονται για να σχηματίσουν τις μεγάλες κεντρικές φλέβες στην κοιλιά και στο στήθος. Η φλεβική επιστροφή στην καρδιά γίνεται κυρίως μέσω των εν τω βάθει φλεβών και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί όταν οι επιφανειακές φλέβες νοσούν (π.χ. ευρυαγγείες και κιρσοί) μπορούν να αφαιρεθούν χωρίς να επηρεάζεται η φλεβική κυκλοφορία η οποία πλέον εκτρέπεται προς το βαθύτερο φλεβικό δίκτυο.
Μια σημαντική διαφορά των φλεβών σε σύγκριση με τις αρτηρίες είναι ότι οι φλέβες έχουν βαλβίδες μονής κατεύθυνσης. Οι αρτηρίες δεν χρειάζονται βαλβίδες καθώς η ροή του αίματος διατηρείται από την πίεση που παράγεται από τον καρδιακό παλμό (αρτηριακή πίεση – αυτή που μετρά το πιεσόμετρο). Η πίεση του αίματος στις φλέβες (φλεβική πίεση) είναι χαμηλότερη από εκείνη των αρτηριών και χάρη στις βαλβίδες επιτυγχάνεται η ροή του αίματος (π.χ. διατήρηση της φλεβική επιστροφής από τα πόδια «προς τα επάνω» ενάντια στη βαρύτητα). Όταν οι μύες των ποδιών συσπώνται, σφίγγουν τις εν τω βάθει φλέβες και οι βαλβίδες ανοίγουν, ενώ όταν οι μύες χαλαρώνουν, οι βαλβίδες κλείνουν εμποδίζοντας τη ροή του αίματος προς τα πίσω. Αν οι βαλβίδες «χαλάσουν» ή καταστραφούν, το αίμα παλινδρομεί προς τα πίσω και λιμνάζει στις φλέβες τεντώνοντάς τες, ως αποτέλεσμα της αυξανόμενης πίεσης. Το τέντωμα αυτό των φλεβών εξασθενεί ακόμη πιο πολύ τα τοιχώματα τω φλεβών και καταστρέφει περισσότερο τις βαλβίδες. Αυτό ονομάζεται φλεβική ανεπάρκεια ή φλεβίτιδα και έχει ως τελικό αποτέλεσμα την εμφάνιση ευρυαγγειών και κιρσών.
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης φλεβικής ανεπάρκειας;
Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες κινδύνου που συμβάλουν στην ανάπτυξη της φλεβικής ανεπάρκειας, των κιρσών ή των ευρυαγγείων:
- Αδράνεια, όρθια ή καθιστή θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα: οι μύες των ποδιών δεν συσπώνται για να πιέσουν τις φλέβες και το αίμα προς τα πάνω το οποίο τελικά λιμνάζει στα πόδια.
- Παχυσαρκία: το υπερβολικό βάρος αυξάνει την πίεση στις φλέβες των κάτω άκρων και επιδεινώνει την κατάσταση.
- Ηλικία: οι κιρσοί επηρεάζουν άτομα μεταξύ 30-70 ετών. Με την πάροδο της ηλικίας, ο ελαστικός χιτώνας της φλέβας αρχίζει να εξασθενεί αυξάνοντας την πιθανότητα να διασταλθεί η φλέβα.
- Γυναικείο φύλο: οι γυναίκες είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς σε φλεβική ανεπάρκεια λόγω της επίδρασης της προγεστερόνης στις φλέβες και των ορμονικών μεταβολών της εγκυμοσύνης. Οι γυναίκες είναι 2-3 φορές πιο πιθανό να έχουν κιρσούς.
- Εγκυμοσύνη: οι έγκυες γυναίκες έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κιρσών λόγω των ορμονικών μεταβολών της εγκυμοσύνης, αλλά και λόγω της συμπίεσης των κεντρικών φλεβών από τη διαστολή της μήτρας που τελικά αυξάνει τη φλεβική πίεση στις φλέβες των ποδιών. Οι φλέβες συνήθως επανέρχονται μέσα σε ένα χρόνο μετά τον τοκετό. Οι γυναίκες που έχουν πολύδυμες κυήσεις μπορεί να αναπτύξουν μόνιμους κιρσούς.
- Τραυματισμός κάτω άκρου: οι φλέβες μπορεί να τραυματιστούν και να καταστραφούν.
- Κάπνισμα: αυξάνει τον κίνδυνο φλεβικής θρόμβωσης που με τη σειρά της καταστρέφει τις βαλβίδες.
- Εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση: όταν οι εν τω βάθει φλέβες των κάτω άκρων φράξουν ή καταστραφούν εξαιτίας ενός θρόμβου, η ροή του αίματος εκτρέπεται μέσω του επιπολής φλεβικού δικτύου. Καθώς οι επιφανειακές «επιπολής» φλέβες λαμβάνουν υψηλότερο όγκο αίματος και πίεσης, στο τέλος διαστέλλονται προκαλώντας φλεβίτιδα – κιρσούς.
- Πυελική μάζα: σπάνια, μια πυελική μάζα (καλοήθης ή κακοήθης όγκος) μπορεί να συμπιέσει τις κεντρικές φλέβες που εμποδίζουν την εκροή αίματος από τα πόδια, αυξάνοντας έτσι τη φλεβική πίεση στις φλέβες των ποδιών.
- Οικογενειακό ιστορικό
Όλοι αυτοί οι παράγοντες, αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο, δεν προκαλούν όμως κατ’ ανάγκη φλεβική ανεπάρκεια. Για παράδειγμα, άτομα με έναν ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου ενδέχεται να μην προσβληθούν, ενώ αντίθετα, άτομα χωρίς εμφανείς παράγοντες κινδύνου μπορεί να νοσήσουν. Ο ρόλος των γονιδίων (οικογενειακό ιστορικό) είναι καθοριστικός. Ο γιατρός σας γνωρίζοντας τους παράγοντες κινδύνου για κάθε νόσο, μπορεί να σας καθοδηγήσει στις απαραίτητες ενέργειες πρόληψης και θεραπείας, συμπεριλαμβανομένων αλλαγών στις συνήθειές σας και παρακολουθώντας κλινικά την πορεία της νόσου.
Ποια είναι τα συμπτώματα φλεβικής ανεπάρκειας;
Συχνά, οι ασθενείς με φλεβική ανεπάρκεια δεν έχουν ορατά σημάδια διόγκωσης των φλεβών, ωστόσο κατά το τέλος της ημέρας μπορεί να νιώσουν βαρύ το πόδι τους με συνοδό πρήξιμο (οίδημα) το οποίο βελτιώνεται κατά την νυχτερινή κατάκλιση. Όπως περιγράψαμε νωρίτερα, οι ευρυαγγείες και οι κιρσοί είναι αποτέλεσμα κάποιας μορφής φλεβικής ανεπάρκειας. Ο ασθενής εκτός από τα «κουρασμένα πόδια», μπορεί να παραπονεθεί για νυχτερινές κράμπες, κάψιμο ή πόνο στα πόδια. Η θερμότητα και η έκθεση στον ήλιο ενδέχεται να επιδεινώσουν τα συμπτώματα αυτά.
Παρ’ όλο που οι ευρυαγγείες και οι κιρσοί γενικά δεν αποτελούν μια σοβαρή ή επείγουσα ιατρική κατάσταση, ωστόσο παραμένουν ενοχλητικοί και σπανιότερα μπορεί να οδηγήσουν σε πιο σοβαρά προβλήματα όπως αιμορραγία ή θρομβοφλεβίτιδα (θρόμβωση και φλεγμονή των κιρσών). Η χρόνια φλεβική ανεπάρκεια επηρεάζει το χρώμα του δέρματος το οποίο συνήθως γίνεται σκούρο καφέ. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, οι κιρσοί ενδέχεται να προκαλέσουν πληγές (έλκη) που είναι πιο δύσκολο να επουλωθούν. Σε αρκετούς ανθρώπους πάντως οι κιρσοί αποτελούν απλά πρόβλημα αισθητικής.
Γενικότερα, οι κιρσοί δεν συνδέονται με την επικίνδυνη εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, εφόσον αφορούν τις επιφανειακές φλέβες. Ωστόσο, σε μερικές σοβαρές περιπτώσεις κιρσών, υπάρχει μια πολύ μικρή πιθανότητα θρόμβωσης που μπορεί να επεκταθεί στις βαθύτερες φλέβες. Η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση (επώδυνο πρησμένο πόδι) απαιτεί άμεσο ιατρικό έλεγχο και θεραπεία.
Πως γίνεται η διάγνωση φλεβικής ανεπάρκειας;
Οι κιρσοί και οι ευρυαγγείες είναι συνήθως εμφανείς, αλλά η βαρύτητα της υποκείμενης φλεβικής ανεπάρκειας μπορεί να διαγνωσθεί μόνο με το υπερηχογράφημα φλεβών. Είναι άσκοπο το να προβείτε σε οποιαδήποτε θεραπεία πριν ο Αγγειοχειρουργός σας επιβεβαιώσει ή αποκλείσει την φλεβική ανεπάρκεια και τη σοβαρότητά της ώστε να διαμορφώσει ένα ολοκληρωμένο πλάνο θεραπείας που θα επικεντρώνεται στο συγκεκριμένο υποκείμενο πρόβλημα.
Ανάλογα με το ιατρικό σας ιστορικό, ο γιατρός θα σας εξετάσει και θα σας συστήσει υπερηχογράφημα φλεβών. Βεβαιωθείτε ότι έχετε ενημερώσει τον γιατρό σας για την εμφάνιση οποιουδήποτε από τα παραπάνω συμπτώματα.
Το υπερηχογράφημα φλεβών (Duplex ή Triplex) είναι μια εξέταση απλή, γρήγορη, μη επεμβατική και ακριβής στη διάγνωση φλεβικής ανεπάρκειας των κάτω άκρων καθώς μπορούν να χαρτογραφηθούν οι φλέβες και να προσδιοριστούν οι δυσλειτουργίες των βαλβίδων. Το υπερηχογράφημα φλεβών θα χρησιμοποιηθεί επίσης κατά τη διάρκεια θεραπείας με ενδοφλεβικό laser ή ραδιοσυχνότητες και κατά τη διάρκεια σκληροθεραπείας με αφρό.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, ο γιατρός θα σας συστήσει τη διενέργεια αξονικής ή μαγνητικής τομογραφίας κοιλίας ή λεκάνης, συνήθως όταν υπάρχει η υποψία απόφραξης των κεντρικών φλεβών της πυέλους ή της κοιλιάς.
Προγραμματίστε το ραντεβού σας
Ποια η θεραπεία φλεβικής ανεπάρκειας;
Η ελαφριάς μορφής φλεβική ανεπάρκεια (ήπια συμπτώματα και ελάχιστα ευρήματα στο υπερηχογράφημα φλεβών) δεν απαιτεί κατά ανάγκη κάποιο είδος επεμβατικής θεραπείας, αλλά απλά συντηρητική αντιμετώπιση.
Οι κιρσοί και οι ευρυαγγείες στα αρχικά στάδια μπορεί να αποτελούν αισθητικό πρόβλημα και είναι απόλυτα λογικό να αναζητηθεί θεραπεία για αισθητικούς και μόνο λόγους, ειδικά αν οι κίνδυνοι από τις προσφερόμενες θεραπείες είναι ελάχιστοι.
Οι βαριές περιπτώσεις κιρσών, κυρίως εκείνες που περιλαμβάνουν έλκη στα πόδια, απαιτούν θεραπεία.
Οι κιρσοί αντιμετωπίζονται συχνά με την εξάλειψη των «κακών» φλεβών, αναγκάζοντας το αίμα να κυκλοφορεί μέσω των υγιών φλεβών. Για την εξάλειψη του προβλήματος μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφορες μέθοδοι. Πολλές διαφημίσεις παρουσιάζουν τη θεραπεία της φλεβικής νόσου ως “μοναδική”, “μόνιμη”, “ανώδυνη” ή “απόλυτα ασφαλής”, γεγονός που καθιστά δύσκολη την απόφαση σχετικά με την καλύτερη θεραπεία. Η θεραπεία μπορεί να αφορά αλλαγές στον τρόπο ζωής, φαρμακευτική αγωγή, σκληροθεραπεία, laser ή ραδιοσυχνότητες και χειρουργική επέμβαση (σαφηνεκτομή). Όλες οι παραπάνω επιλογές έχουν θέση στην σύγχρονη ιατρική και ο Αγγειοχειρουργός θα σας καθοδηγήσει στην καλύτερη επιλογή.
Συντηρητική & φυσική αντιμετώπιση φλεβικής ανεπάρκειας
Τα συμπτώματα ενδέχεται να ελαττωθούν και να επιβραδυνθεί η εξέλιξη της νόσου με απλές αλλαγές στον τρόπο ζωής, κάλτσες συμπίεσης και περιστασιακά λήψη φαρμακευτικής αγωγής. Εάν έχετε ήπιο ή μέτριο φλεβίτη, η ανύψωση των ποδιών θα βοηθήσει στη μείωση του πρηξίματος και θα ανακουφίσει από περαιτέρω συμπτώματα.
Προσπαθήστε να έχετε τα πόδια σας υψωμένα πάνω από το επίπεδο της καρδιάς 3-4 φορές την ημέρα για 15 λεπτά τη φορά. Μπορείτε επίσης να κοιμάστε το βράδυ έχοντας ένα μαξιλάρι κάτω από πόδια σας και όταν κάθεστε να τα βάζετε πάνω σε ένα σκαμνί. Αν χρειαστεί να καθίσετε ή να σταθείτε όρθιοι για μεγάλο χρονικό διάστημα, το συχνό λύγισμα των ποδιών, θα βοηθήσει την κυκλοφορία του αίματος.
Η άσκηση θα βοηθήσει επίσης στην βελτίωση των συμπτωμάτων. Το περπάτημα ή το τρέξιμο κάνει τη κνήμη και τους μύες των μηρών σας να συσπώνται, λειτουργώντας σαν αντλία που προωθεί το αίμα προς τα πάνω.
Οι κάλτσες συμπίεσης είναι ιδιαίτερα σημαντικές καθώς πιέζουν το φλεβικό αίμα έξω από το πόδι πίσω στην καρδιά. Συνήθως αρκούν αυτές που φοριούνται κάτω από το γόνατο καθώς δεν υπάρχει επιπλέον όφελος με τις ψηλότερες κάλτσες. Είναι σφιχτές στον αστράγαλο και χαλαρώνουν καθώς ανεβαίνουν προκαλώντας μια ήπια εξωτερική συμπίεση στις φλέβες των ποδιών. Συνιστάται η συμπίεση αυτή να είναι 20-30mmHg και η χρήση τους να είναι καθημερινή. Ιδανικά θα πρέπει να φοριούνται νωρίς το πρωί που ξυπνάτε, όταν το πρήξιμο είναι ελάχιστο, και να αφαιρούνται πριν τον βραδινό ύπνο. Οι κάλτσες συμπίεσης βοηθούν στην πρόληψη επεμβατικής θεραπείας, την επούλωση των πληγών (ελκών) του δέρματος και την πρόληψη νέων.
Δυστυχώς, καμία φαρμακευτική αγωγή δεν εξαφανίζει τους κιρσούς και τις ευρυαγγείες. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα φάρμακα (φλεβοτονικά) και συμπληρώματα διατροφής που μπορούν να απαλύνουν τα συμπτώματα της φλεβικής ανεπάρκειας, βελτιώνοντας τη συσταλτικότητα του φλεβικού τοιχώματος. Η χρήση τους είναι αμφιλεγόμενη μεταξύ των Αγγειοχειρουργών, αλλά ενδέχεται να έχουν αποτέλεσμα σε κάποιους ασθενείς. Συζητήστε το με το γιατρό σας.
Σκληροθεραπεία (σκληρυντικές ενέσεις)
Για κιρσούς και ευρυαγγείες, η σκληροθεραπεία είναι η πιο συνηθισμένη θεραπεία και αρκετές φορές έπονται της ενδοφλεβικής (ενδοαυλικής)θεραπείας laser / ραδιοσυχνοτήτων ή της χειρουργικής επέμβασης.
Είναι λάθος να ξεκινήσετε σκληροθεραπεία για ευρυαγγείες πριν από τον έλεγχο υποκείμενης φλεβικής ανεπάρκειας, η οποία θα πρέπει να αντιμετωπιστεί πρώτα. Πολλές ευρυαγγείες και κάποιοι κιρσοί θα εξαλειφτούν, αν αφαιρεθούν οι βαθύτερες και μεγαλύτερες φλέβες που τροφοδοτούν τις ευρυαγγείες. Τα υπολείμματα αυτών μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη σκληροθεραπεία.
Η σκληροθεραπεία, περιλαμβάνει ένεση με μια μικροσκοπική βελόνα και ένα χημικό υγρό διάλυμα που εγχύεται στις ευρυαγγείες και τις αναγκάζει να σκληρύνουν. Οι φλέβες που παρακεντήθηκαν σε διάστημα 6-8 εβδομάδων θα περάσουν από ένα στάδιο φλεγμονής (έντονο κόκκινο χρώμα) και προοδευτικής συρρίκνωσης και τελικά θα μετατραπούν σε ουλώδη ιστό που θα απορροφηθεί από το σώμα. Για μεγαλύτερους κιρσούς, το χημικό αυτό διάλυμα μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικό αν χρησιμοποιηθεί ως αφρός (αντί του υγρού). Η διαδικασία αυτή ονομάζεται σκληροθεραπεία αφρού, εφαρμόζεται στις βαθύτερες φλέβες και απαιτείται υπερηχογραφική καθοδήγηση.
Οι δυο αυτοί μέθοδοι είναι ανώδυνες και η διαδικασία διαρκεί 20-40 λεπτά ανάλογα με το μέγεθος της υπό θεραπείας περιοχής. Στη συνέχεια, το πόδι θα περιδεθεί με σφιχτούς ελαστικούς επιδέσμους ή κάλτσα διαβαθμισμένης συμπίεσης για 48 συνεχείς ώρες και κατόπιν καθημερινά για 1-2 εβδομάδες (δεν είναι απαραίτητη η χρήση κατά τη διάρκεια της νυχτερινής κατάκλισης). Μετά το πέρας των 2 εβδομάδων είναι απαραίτητη η επίσκεψη στον Αγγειοχειρουργό για να σας επανεξετάσει και να συνεχίσει την σκληροθεραπεία όπου απαιτείται. Στις περισσότερες περιπτώσεις απαιτούνται περισσότερες από συνεδρίες. Θα πρέπει επίσης να περιμένετε, ότι η σκληροθεραπεία σε πραγματικά μεγάλους κιρσούς, ενδέχεται να οδηγήσει σε έντονη ερυθρότητα και ευαισθησία και σκληρία στην περιοχή που έγινε η ένεση και μπορεί να χρειαστεί μερικούς μήνες για να υποχωρήσει. Σε αυτές τις περιπτώσεις ίσως να είναι προτιμότερες οι mini φλεβεκτομές.
Η σκληροθεραπεία, όπως όλες οι ιατρικές παρεμβάσεις, έχουν σπάνια (<1%) ορισμένους κινδύνους που μερικές φορές μπορεί να είναι αρκετά σοβαροί: αποχρωματισμός και νέκρωση του δέρματος που συνήθως υποχωρούν με την πάροδο του χρόνου, αλλεργική αντίδραση και εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση (εξαιρετικά σπάνια).
Δερματικό laser φλεβικής ανεπάρκειας
Το δερματικό laser, μπορεί να ενισχύσει αλλά όχι να αντικαταστήσει την αποτελεσματικότητα της σκληροθεραπείας, ιδιαίτερα όταν ο στόχος είναι οι βαθύτερες και μεγαλύτερες φλέβες. Το δερματικό laser, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ασθενείς που έχουν μικροσκοπικές ευρυαγγείες, που είχαν παρενέργειες από τη σκληροθεραπεία ή που φοβούνται τις ενέσεις. Το δερματικό laser χρησιμοποιείται συχνότερα για τις ευρυαγγείες του προσώπου.
Όπως και στην σκληροθεραπείαθα χρειαστεί κατόπιν ελαστική περίδεση του ποδιού (ή κάλτσες) και επαναληπτικές συνεδρίες. Οι πιθανοί κίνδυνοι είναι ελάχιστοι: αποχρωματισμός του δέρματος και μικρού βαθμού εγκαύματα.
Ενδοαυλική θεραπεία με laser ή ραδιοσυχνότητες
Η ενδοαυλική (ή ενδοφλεβική) θεραπεία με laserή ραδιοσυχνότητες στην αντιμετώπιση της φλεβικής ανεπάρκειας, έχει αντικαταστήσει σε μεγάλο βαθμό την παραδοσιακή χειρουργική (σαφηνεκτομή). Χρησιμοποιείται κυρίως για την μείζονα ή ελάσσονα φλέβα ή οποιαδήποτε άλλη επιφανειακή φλέβα που ανεπαρκεί. Τόσο η θεραπεία με laserόσο και με ραδιοσυχνότητες είναι ουσιαστικά παρόμοιες τόσο σαν επεμβάσεις, όσο και στα αποτελέσματά τους, ιδιαίτερα αποτελεσματικές στο σύνολό τους και με ελάχιστες επιπλοκές. Δεν απαιτούνται τομές και μπορούν να πραγματοποιηθούν στο χώρο του ιατρείου. Η ενδαυλική θεραπεία με laser δε θα πρέπει να συγχέεται με το δερματικό laser που χρησιμοποιείται για τις ευρυαγγείες. Το ενδαυλικό laser χρησιμοποιείται σε μεγαλύτερες φλέβες (π.χ. μείζων σαφηνής) που τροφοδοτούν τις ευρυαγγείες.
Υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση, εντοπίζεται η φλέβα που νοσεί και εισάγεται σε αυτήν ένας καθετήρας με παρακέντηση που προωθείται σε όλο το μήκος της φλέβας. Ακολουθεί τοπική αναισθησία σε όλο το μήκος της φλέβας που θα «καυτηριαστεί» από το laser ή τις ραδιοσυχνότητες. Στη συνέχεια ενεργοποιείται το laser ή ραδιοσυχνότητες που θερμαίνουν (καυτηριάζουν) τη φλέβα από το εσωτερικό της. Η διαδικασία ολοκληρώνεται με περίδεση του ποδιού ή χρήση κάλτσας διαβαθμισμένης συμπίεσης για 48 συνεχείς ώρες και κατόπιν καθημερινά για 2 εβδομάδες (δεν είναι απαραίτητη η χρήση κατά τη διάρκεια της νυχτερινής κατάκλισης). Άμεσα είστε σε θέση να περπατήσετε και να συνεχίσετε τις καθημερινές σας δραστηριότητες.
Η καυτηριασμένη φλέβα, σταδιακά θα θρομβωθεί, θα σκληρύνει, θα συρρικνωθεί και θα εξαφανιστεί. Το αίμα θα συνεχίσει φυσικά να κυκλοφορεί μέσω των άλλων υγιών φλεβών του ποδιού. Μετά το πέρας των 2 εβδομάδων είναι απαραίτητη η επίσκεψη στον Αγγειοχειρουργό για να σας επανεξετάσει και να συνεχίσει με σκληροθεραπεία των εναπομείναντων κιρσών ή ευρυαγγειών εφόσον απαιτείται.
Η ενδοαυλικές θεραπείες, έχουν σπάνια (περίπου 1%) ορισμένους κινδύνους που μερικές φορές μπορεί να είναι αρκετά σοβαροί: αποχρωματισμός και νέκρωση του δέρματος που συνήθως υποχωρούν με την πάροδο του χρόνου και εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση.
Κλασική Χειρουργική – Σαφηνεκτομή
Η χειρουργική αντιμετώπιση των κιρσών (σαφηνεκτομή), αποτελεί από το 1950 την παραδοσιακή μέθοδο θεραπείας που όμως στην σύγχρονη πρακτική έχει αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από τις ενδαυλικές θεραπείες με laser ή ραδιοσυχνότητες. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν περιπτώσεις που η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι καλύτερη και αποτελεσματικότερη (π.χ. έντονα διογκωμένοι κιρσοί).
Η επέμβαση αυτή πραγματοποιείται στο χώρο του χειρουργείου με ήπια αναισθησία, επισκληρίδιο ή γενική αναισθησία. Η παθολογική φλέβα εκριζώνεται περνώντας ένα ευέλικτο πλαστικό καλώδιο από την μια ως την άλλη άκρη της, διαμέσω δυο μικρών τομών στη γάμπα και στον μηρό (βουβωνική χώρα). Το καλώδιο δένεται πάνω στη φλέβα και τραβιέται έξω από την τομή της γάμπας «ξεριζώνοντας» τη φλέβα. Οι μικρότερες παράπλευρες φλέβες συμπαρασύρονται με την εκρίζωση της κύριας φλέβας ή αφαιρούνται μέσω μικρών τομών (φλεβεκτομές), οι οποίες είναι τόσο μικρές που απαιτούνται ελάχιστα ή καθόλου ράμματα. Στο τέλος της επέμβασης το πόδι περιδένεται σφιχτά με επιδέσμους και θα είστε υπό παρακολούθηση για λίγες ώρες επιστρέφοντας στο σπίτι την επόμενη αν όχι την ίδια μέρα, όντας σε θέση να συνεχίσετε άμεσα τις καθημερινές σας δραστηριότητες. Ο πόνος που ίσως να νοιώσετε είναι ήπιος και διαρκεί λίγες μέρες. Μετά από 2-3 μέρες οι επίδεσμοι θα αντικατασταθούν με κάλτσα συμπίεσης, οι αναμενόμενες μελανιές και κάποια επιφανειακά αιματώματα θα υποχωρήσουν σύντομα. Η κυκλοφορία του αίματος φυσικά αναδιανέμεται μετά την εκρίζωση μιας κύριας φλέβας μέσω των άλλων υγιών φλεβών του ποδιού. Ύστερα από 2 εβδομάδες θα πρέπει να επισκεφτείτε και πάλι τον Αγγειοχειρουργό για επανεξέταση και στην περίπτωση που υπάρχουν υπολείμματα ευρυαγγειών θα ακολουθήσουν σκληροθεραπείες, ανάλογα με την έκτασή και βαρύτητά τους.
Όπως όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις έτσι και η σαφηνεκτομή έχει κάποιες σπάνιες (περίπου 1%) επιπλοκές όπως νευρική βλάβη, που εκδηλώνεται με μούδιασμα στο πόδι, η αιμορραγία και η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση.
Mini φλεβεκτομές
Η mini φλεβεκτομή, γνωστή και ως «τοπική εκρίζωση κιρσών» συνιστάται όταν το μέγεθος των κιρσών είναι υπερβολικά μεγάλο και όταν τα δερματικά χαρακτηριστικά του ασθενή καθιστούν δύσκολη την αντιμετώπισή τους με τη μέθοδο της σκληροθεραπείας ώστε να επιτευχθούν τα επιθυμητά αισθητικά αποτελέσματα. Οι mini φλεβεκτομές μπορούν να εφαρμοστούν αυτόνομα ή σε συνδυασμό με την σαφηνεκτομή ή με την όποια ενδοαυλική θεραπεία, απομακρύνοντας τα όποια υπολείμματα κιρσών. Τελικά μπορούν να αποφευχθούν η έστω να μειωθούν οι συνεδρίες σκληροθεραπείας. Κύριο πλεονέκτημα των φλεβεκτομών έναντι της σκληροθεραπέιας είναι η άμεση ριζική αφαίρεση των κιρσών, χωρίς την ανάγκη πολλαπλών συνεδριών.
Η mini φλεβεκτομή είναι μια χειρουργική τεχνική που εκτελείται στο χώρο του ιατρείου με τοπική αναισθησία (εκτός αν πραγματοποιείται σε συνδυασμό με σαφηνεκτομή στο χειρουργείο). Η διαδικασία περιλαμβάνει την αφαίρεση των κιρσών μέσω μικρών τομών, δεν απαιτούνται ράμματα και δεν αφήνουν καθόλου ουλές. Ο ασθενής που επιλέγει την mini φλεβεκτομή φεύγει από το ιατρείο περπατώντας κανονικά (με ελαστική κάλτσα ή επιδέσμους) και επανέρχεται άμεσα στις καθημερινές του δραστηριότητες.
O κύριος Παπασιδέρης είναι επιστημονικός συνεργάτης στην Αγγειοχειρουργική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Π. Γ. Ν. Αττικόν. Ταυτόχρονα, συνεργάζεται και χειρουργεί σε πολλά ιδιωτικά νοσοκομεία και διατηρεί ιδιωτικά ιατρεία στο Μαρούσι και την Καλλιθέα.
